Jiraiya jako młody genin dostał się pod opiekę Sarutobiego, Trzeciego Hokage. Kompanię miał zaiste wyjątkową: wybuchowa Tsunade oraz zimny i enigmatyczny Orochimaru. Nie trudno przewidzieć, iż z tak oryginalnej kombinacji musiało coś wyniknąć - i wyniknęło. Trójka: Jiraiya - Tsunade - Orochimaru z racji swoich fenomenalnych dokonań w całym świecie ninja znana była jako "Legendarni Sanninowie". Nie uprzedzając jednak wydarzeń - początki były ciężkie. Jiraiya, zdaje się, od samego urodzenia, wykazywał niezdrowe zainteresowanie płcią przeciwną, co prowadziło do obsesji na punkcie kobiecych wdzięków, a jako że w pobliżu była głównie Tsunade, na niej skupiała się uwaga młodego i niewyżytego Jiraiyi, który praktykował na niej swoje "peeping jutsu" (techniki podglądania). W tejże czynności o dziwo zyskał sprzymierzeńca w swoim nauczycielu, bowiem Trzeci co prawda nie wykazywał w tym względzie takiej aktywności jak jego uczeń, ale generalnie podzielał poglądy i zainteresowania Jiraiyi. Inaczej układały się relacje z Orochimaru. Blady i ciemnowłosy chłopiec był geniuszem, doskonałym w rzemiośle ninja, zimnym i skrycie ambitnym. Jiraiya, którego upokarzało stanie wiecznie w tyle, czynił ciągłe wysiłki, by dogonić Orochimaru, dzięki czemu sam doskonalił swoje umiejętności. Między trójką sanninów ukształtowała się, choć w bólach, przyjaźń, a z racji umiejętnej gry zespołowej, wykonywali coraz trudniejsze i bardziej niebezpieczne misje. W tym okresie trzymali się też razem. To Jiraiya i Orochimaru wspierali Tsunade w ciężkich chwilach, gdy straciła swojego ukochanego brata. Wspólnie też posługiwali się techniką Kuchiyose no-jutsu, chociaż każde z nich przywoływało inne zwierzę. Legenda Wielkiej Trojki rosła w siłę, trzeci Hokage był dumny z uczniów, a Konoha dzięki nim zwycięsko stawiała czoła wojnom i innym przeciwnościom losu.


I co? Podoba się?